Pronomi diretti i indiretti z czasem passato prossimo

Obiecałam pod koniec ubiegłego roku, że na razie odpoczywany od zaimków. I rzeczywiście, początek roku to była całkowita koncentracja się na przyimkach i wyrażeniach z nimi związanymi. Oto ostatni z postów na ten temat, znajdziecie w nich odnośniki do wszystkich pozostałych. Czas jednak wrócić do zaimków i zobaczyć jak zachowują się pronomi diretti i indiretti z czasem passato prossimo.

Pronomi diretti

Zaimki dopełnienia bliższego poznaliśmy już dokładnie tutaj. Minęło trochę czasu, więc może warto odświeżyć sobie wiadomości zanim przejdziemy do nowego aspektu ich użycia.

Pronomi indiretti

Zaimki dopełnienia dalszego, natomiast możecie powtórzyć tutaj.

Passato prossimo

Ostatnia powtórka, do której zachęcam, to czas passato prossimo. Jeśli pamiętacie wprowadzenie do tego czasu rozbiliśmy na trzy posty: budowa, wybór słówka posiłkowego i participio passato, czyli imiesłów bierny.

Gotowi?

No, to była solidna powtórka materiału, ale – jak wiecie – powtórki to najlepsze, co możemy zrobić dla naszego mózgu, żeby ułatwić mu trwałe zapamiętywanie materiału. Dzięki temu, również, szybciej i łatwiej opanujecie dzisiejszy materiał. Mało tego, prawdopodobnie, jesteście w stanie sami dojść do tego, jak będzie wyglądać analiza dzisiejszej struktury.

Zaimki dopełnienia bliższego z czasem passato prossimo

Wyjdziemy od przykładu po polsku.

Widziałem go. Mamy tu zarówno czas przeszły jak i zaimek. Zadanie prościutkie. Zaczniemy od początku, czyli od czasownika. Po włosku widzieć to vedere. Vedere odmienia się z czasownikiem posiłkowym avere, gdyż po nim musimy dać dopełnienie bliższe. Dlatego ho + visto = HO VISTO. Zaimek go to lo. Jak pamiętamy zaimek stawiamy przed czasownikiem, więc w tym przypadku lo ho visto. Hmmm…coś tu jeszcze zgrzyta. Fonetycznie słyszymy lo o, więc trzeba uprościć zapis. Stąd powstanie l’ho. Co nam da l’ho visto. I tak jest poprawnie, ale… Dzieje się tak z zaimkiem w liczbie pojedynczej rodzaju męskiego. Mamy jeszcze inne zaimki: la, li i le.

Skoro to jakoś podkreślam, to się pewnie domyślacie, że będzie się coś działo. Intuicja Was nie myli.

Spróbujmy :

Kupiłam ją. La + ho + comprato. Wiemy już, że fonetycznie zaimek i słówko posiłkowe nie brzmi najlepiej, więc w zapisie i w konsekwencji w wymowie zostaje to uproszczone do l’ho, ale jeśli na tym się skończy, to zniknie nam informacja o tym, że to jest zaimek rodzaju żeńskiego, dlatego gdzieś musi „wyjść”. I „wyjdzie” w participio passato, które nie będzie comprato a comprata. Stąd l’ho comprata. Teraz już łatwo będzie rozwiązać kolejne przykłady.

Pożyczyłeś ich. Li hai prestati.

Sprzedaliśmy je. Le abbiamo vendute. Jak widzicie w liczbie mnogiej nie upraszczamy zapisu ani wymowy.

Warto podkreślić, że te zmiany będą dotyczyć tylko czasowników odmieniających się ze słówkiem posiłkowym avere. Dlaczego? Bo tylko po verbi transitivi, czyli tych, które odmieniają się z avere, musimy podać dopełnienie bliższe.

Ze słówkiem posiłkowym essere odmieniają się verbi intransitivi.

Pronomi indiretti z czasem passato prossimo

To już bułka z masłem. Znów zaczniemy od przykładu

Podarowałem mu prezent. Mu=gli + ho +regalato + un orologio. Nic nie zmienimy, więc zostanie nam Gli ho regalato un orologio.

Zrobił jej niespodziankę. Le + ha + fatto + una sorpresa. Le ha tatto una sorpresa. Zauważcie, że nie upraszczamy ani wymowy ani zapisu zaimka ze słówkiem posiłkowym.

Znaleźliśmy im pracę. Gli + abbiamo + trovato + il lavoro/ Abbiamo trovato loro il lavoro. Pamiętacie o tej możliwości postawienia zaimka gli przed czasownikiem a loro po czasowniku?

Poza tym wszystko bardzo proste. Tak, jak mówiłam, solidna powtórka pomogła Wam samodzielnie dojść metodą dedukcji do zasad gramatycznych, które rządzą tym zagadnieniem gramatycznym. Za tydzień zaimki kombinowane z czasem przeszłym.