Pronomi combinati z czasem passato prossimo

W ubiegłym tygodniu wróciliśmy do naszych zaimkowych zagadnień, tym razem połączonych czasem passato prossimo. Zapraszam Was do powtórki, bo tej nigdy za mało. Z resztą tydzień temu powtórek było sporo. Dzisiaj druga część zagadnienia, czyli zaimki kombinowane z czasem passato prossimo.

Dużo piszę o zaimkach, bo też często są używane w języku włoskim, a że tworzą konstrukcje, którym nie odpowiadają do końca konstrukcje w języku polskim i w związku z tym, że jest powszechne zagadnienie na różnych testach i certyfikatach, poświęcam mu sporo czasu.

Zaimki kombinowane

Zaimki kombinowane, jak sama nazwa mówi, to zaimki, które się w jakiś sposób połączyły, czyli skombinowały ze sobą. Te zaimki to, zaimki dopełnienia dalszego i bliższego (właśnie w tej kolejności). Więcej o zaimkach kombinowanych można przeczytać tutaj.

Zaimki kombinowane z czasem passato prossimo

Jeśli, jakimś cudem zapomnieliście przez tydzień, jak budować czas passato prossimo, jak dobrać słówko posiłkowe i jak utworzyć participio passato, to zapraszam do kliknięcia na dowolny lub wszystkie z powyższych zagadnień. Link przeniesie Was do odpowiedniego miejsca na blogu.

W ubiegłym tygodniu zaproponowałam metodę od przykładu do reguły i także w tym tygodniu będziemy się tak uczyć. Uważam, że świadomy użytkownik języka jest w stanie do wielu, prawie wszystkich problemów, dojść rozumowo. Dlatego zachęcam do tego, aby tego rozumu używać!

Przykłady

Wysłałam mu go. A teraz krok po kroku dodajemy kolejne elementy. Ho spedito (wysłałam) + gli (mu) + lo (go). Oczywiście, taka forma niczego nam nie rozwiązuje. W języku włoskim jest kilka reguł, według których należy budować zdania, zwłaszcza jeśli w zdaniu są zaimki. Zatem uporządkujmy. Zaimek się „skombinuje”, gli + lo = glielo. Zaimek stawiamy przed czasownik, czyli Glielo ho spedito. Nie jestem jeszcze do końca zadowolona, bo trzeba uprościć zdanie, graficznie i fonetyczne. To już wiemy z poprzedniego wpisu. Glielo + ho = Gliel’ho. Teraz możemy dodać participio passato. Gliel’ho spedito.

Ukradłeś mi ją. Hai rubato + mi + la. Mi + la = Me la. Me la+ hai = me l’hai rubat….pamiętajmy, że tu dopasowujemy końcówkę participio passato do rodzaju zaimka dopełnienia bliższego. W tym przypadku będzie Me l’hai rubata.

Podajmy jeszcze kilka przykładów, ale system na pewno zrozumieliście.

Przynieśliśmy je wam. Le + ve = ve le. Ve le abbiamo portate. Pamiętajcie, że w liczbie mnogiej nie ma apostrofu, bo nic nie upraszczamy. Do tego dopasowaliśmy końcówkę participio passato do rodzaju zaimka dopełnienia bliższego.

Pożyczył im go. Gli + lo = glielo. Glielo + ha prestato. Gliel’ha prestato. Pamiętacie, że w przypadku zaimka dopełnienia dalszego im, mamy dwie możliwości. Jedna to gli (jak w pierwszym zdaniu) i stawiamy ją przed czasownikiem, druga to loro i stawiamy ją po czasowniku. Ha prestato a loro. L’ho prestato a loro. Tutaj, jak widać tak naprawdę zaimki nie „skombinują się” razem.

Uszyłam jej ją. Le + la = gliela. Gliel’ho cucita. Pamiętajmy o zgodności końcówki passato prossimo z zaimkiem dopełnienia bliższego.

Podsumowanie

Zaimki w języku włoskim to bardzo istotny temat. Do tego dość matematyczny. Zalecam zrobić wiele powtórkowych ćwiczeń aktywizujących.